Augustus en september is het raak. Op hemelsbreed 2km zijn er 3 wedstrijden vlakbij huis. Dus ja, alledrie meedoen natuurlijk.
De eerste is de Emiclaerloop op de laatste woensdagavond van augustus. Een 10km voor mij welke loopt over 4 rondes met veel bochten en een bomvol parkoers. Voor mij dit keer een wedstrijd waarin ik alle stress van de afgelopen dagen van me afreageren zal. Vrouwlief lag in het ziekenhuis sinds enkele dagen vanwege (blinde)darm en dat hakte erin. Alles leek echter weer goed te komen dus ik mocht met oppas in huis effe rennen. Ik liep een mooie race in de kop drie. Michel en Rik waren in de laatste ronde een maatje te groot maar ik werd 3e en tevens 1e master. De tijd was 35.50 en gezien de omstandigheden en dat het parkoers aan de lange kant was is het denk mijn beste race van 2011 geweest.
De tweede is de Vathorstrun. Slechts 2 dagen na de Emiclaerloop op vrijdagavond. Vrouwlief was inmiddels ontslagen uit het ziekenhuis. Bij de Vathorstrun is de 10km drie rondes maar ik besluit vanwege de Emiclaerloop in de benen en de hitte in te schrijven voor de 6,7km. Ik loop achter de top3 van de 10km en na 5km kom ik door in 17.25 best hard. Vlak voor mijn finish stapt de nr3 van de 10km uit de wedstrijd. Ik win wel de beker maar in de uitslag staat hij wel op de 6,7km voor me. Beetje raar om zo te winnen. Maar ja, waar gaat het over …
Twee weken later de laatste van de trilogie: de halve van Hoogland. Voor mij weer een 10km. Ik loop de hele 10km solo en na 5km in 17.52 zit ik nog aardig. Maar het fietstunneltje en daarna stevige kopwind nekken me behoorlijk. Met veel moeite toch nog binnen de 36 gebleven met een eindsprint. Zesde overall, er zijn geen klasses.
En nu is het wel weer even klaar in Amersfoort. Ik denk dat de kerstmannen-funrun het eerste komende event is.
Loopgek 